De Buit uit Birmingham

Natuurlijk ben ik niet met lege handen terug gekomen uit Birmingham, raar he?! Het lijkt wel of wij (handwerksters) altijd wel wat kunnen gebruiken.

Helemaal onderaan de foto links, zien jullie een metalen naaimachine frame, om een klein quiltje aan op te hangen.Ik had hem al eens bij haar op haar blog gezien, maar in Birmingham heb ik eindelijk de knoop doorgehakt en er een gekocht. Ik kan soms zo twijfelen.

Verder zie je op de foto verschillende garens, een houten en een plastic borduur ring in het kleinste maatje, een nieuw schaartje, een opbergdoosje voor spoeltjes van de naaimachine, 3 Fat-quarters en 2 meters extra brede Batik stof, en een setje ronde mallen van plastic, twee doosjes hele dunne spelden, twee pins en als laatste een doosje top-stich naaimachine naalden.
(als ik het zo nalees, is het eigenlijk best wel veel,...)

Thuisgekomen wilde ik eigenlijk meteen beginnen aan het mini-quiltje voor de naaimachine-hanger, maar ik wist nog niet precies hoe of wat ik wilde. Het moest iets zijn waar ik lange tijd tegenaan wilde kijken, en het liefst een blijvende herinnering opleveren, kortom niet zo eenvoudig.
Maar naar een paar dagen denken, tekenen en naaien, is dit eruit gekomen:

Een mini-quiltje, met vakjes erop waar ik mijn verzamelde/gekregen/gekochte pins op kan bewaren !! Ik ben er erg blij mee.

PS: Helemaal rechts onder op de foto ligt nog een mooi boek over mini-quilts, geschreven door Wendy Vosters in het Engels, zou ik toch bijna vergeten!